Ik houd mij bezig met hoe ruimtes en materialen los van hun functionaliteit en anekdotische achtergrond in relatie tot elkaar als beeld ervaren kunnen worden. Ik richt mij daarbij op het raakvlak van waar het werkelijke, de verschijning van de materie zelf, overgaat in de verbeelding. De scheidslijn tussen wat beeld is of niet, tussen of het iets voorstelt of niets voorstelt, interesseert mij. Door uit te gaan van de vormelijkheid van ruimtes, dingen en materialen wil ik de taal, die altijd een verwijzing in zich draagt, op afstand houden. Op het moment dat een beeld voor zichzelf kan spreken openbaren zich vermoedens van te ervaren betekenissen.
I am interested in how spaces and materials can be experienced in relation to each other as images, independent of their functionality and anecdotal background. I focus on the interface where the real, the appearance of matter itself, intersects with the imaginary. I am interested in the dividing line between what is an image and what is not, whether it represents something or nothing. By starting from the formality of spaces, things and materials, I want to keep language, which always carries a reference, at bay. The moment an image can speak for itself, conjectures of meanings to be experienced reveal themselves.
Gerda van de Glind
“De intentie van de kunstenaar doet ergens denken aan Peter Pan, die zo snel beweegt tussen de tastbare wereld en die van verbeelding en de geest dat hij zijn schaduw verliest en weer aan zichzelf vast moet maken. Maar wanneer alles dan ten slotte samenvalt: waar begint de wereld (van de verbeelding) dan en waar houdt die op? De Ceuster reikt hierbij geen antwoord aan, maar wil juist die poging laten zien: om het maken en het gemaakte te laten samenvallen en laten vliegen. Al is het maar even. De verbeeldingskracht en zijn schaduw.”
Bij de tentoonstelling SOMEWWHERE NOW (01-21) hebben Monique Kwist en ik een publicatie uitgebracht met recent werk en teksten over onze ontmoetingen.
De publicatie (35 pag. B5 formaat) is voor 10,00 euro incl.verzendkosten
te bestellen via info@ronalddeceuster.nl
Hoe is het nu, Expo Bart
Tekst van Merel van Nieuwenhof over UNFURL, EXPO BART
Tekst van Hilde Dorrestein over ‘A possible monument’
Interview door Peter Nijenhuis, mei 2013 i.k.v. project bij Omstand, Arnhem
Hardop kijken / Jeroen van Westen
Het eerste werk dat ik zag van Ronald hing gevaarlijk los aan een wand van een schuur die niet veel later tot de grond toe afbrandde. Dat lag niet aan het werk, het werk was een tekening: een aller dunst mogelijk lijntje pur-schuim volgde iedere naad, scheur en schimmelspoor van de oude kippenschuur. Ik zag alleen de tekening, niet de schuur. Kunst kan dat, maken dat je de werkelijkheid niet ziet. Ik nodigde mijzelf uit per mail om persoonlijk kennis te maken. Staand in zijn atelier, een oud gebouw dat op de rol staat om gesloopt te worden, zie ik overal platen, balken, planken, bestofte kasten, maar …? Als woorden tekort schieten dan …? Kijken. Blijven kijken, tot kijken denken wordt. Hardop denken. Ergens tegen een kast staat een foto. En die kást, staat óók op de foto. Maar ergens anders. De ‘rommel’ blijkt een formele vormentaal van rechthoeken, lijnen, volumes. Waar ik de leesbaarheid van de werkelijkheid onderzoek en zo toewerk naar nieuwe betekenissen, bouwt Ronald uit restanten van werkelijkheid een nieuwe wereld om tot betekenissen door te dringen. Ik zie doorleefde monumenten, odes aan de abstracte kunst. Op de foto staat een mensfiguur, het hoofd in een gouden wolk. De wolk is het hoofd, de figuur is zo gezien niet iemand, maar een wezen. Een wezen. Het wezen zit, … beweegt? … Zwaait het? Ter verwelkoming? Als afscheid? … Of aait het? … Wat? Wie? … Mij? Ons?
Naschrift (per e-mail)
Hoi, Ik heb de neiging om bij elke mail een nieuwe vraag te stellen zodat je weer mooie inzichten deelt:)
Groet, Ronald
Je vraagt mij of ik zeg “dat jij tot betekenissen wil doordringen” Ja:-) En je vraagt me of ik bedoel dat er al betekenissen zijn. Ja, ik denk dat er al betekenissen zijn. Ja er zijn altijd betekenissen , en nooit blijvend 🙂 Onder betekenissen versta ik waardes, emoties, concepten, perspectieven, samenhangen. En die veranderen. Mensen zijn betekenisverleners, gedeelde betekenissen maken onze cultuur op. Als kunstenaars kunnen we daar nieuwe wendingen aan geven, kunstenaars kunnen van binnenuit de gedeelde betekenissen (cultuur) bevragen.
Ik denk in jouw werk een vorm van bevragen te zien waarbij je de materialen die je gebruikt níet gebruikt om hun geschiedenis. Én je gebruikt ze niet zoals ze normaal hun rol vervullen in onze wereld. Jouw gebruik van kasten, planken, … is een dubbele bevrijding van de functionaliteit van deze dingen. Daarmee creëer je ruimte om met je installaties al ‘tekenend’ met de dingen door te dringen tot waardes, emoties, concepten, perspectieven, .… Ik zie doorleefde uitnodigingen om mee te denken over betekenissen.
Groet, Jeroen
Betekenissen zijn ons materiaal?
Opening In mind I fly van Ronald de Ceuster, Kunstenlab Deventer – Jeroen van Westen, 13-02-2022
Borrowed Spaces has been an informal initiative of me since 2011. At irregular times, if the opportunity presents itself, I organizes projects and exhibitions in borrowed spaces
for artists he invites for this.